Lipofilling (lipotransfer, lipomodelling, autologiczny przeszczep tłuszczu) to to przeszczep własnych komórek tłuszczowych, polegający na pobraniu tkanki tłuszczowej z określonego miejsca - najczęściej z okolicy, w której mamy jej nadmiar - i wszczepieniu go w partię ciała, którą chcemy zmienić. W ramach zabiegów medycyny estetycznej, autologiczny przeszczep tłuszczu wykorzystywany jest m.in. do wypełniania płytkich i głębokich zmarszczek, poprawy owalu twarzy, podnoszenia opadających policzków czy rewitalizacji skóry twarzy i dłoni. Możliwy jest także przeszczep tkanki tłuszczowej do biustu.
Powiększanie biustu własnym tłuszczem to doskonała alternatywa dla metod bardziej inwazyjnych. Fakt, że lipofilling to metoda bazująca na wykorzystaniu tłuszczu własnego pacjenta (autologiczny przeszczep tłuszczu) oznacza, że ryzyko reakcji alergicznych jest zminimalizowane - w przeciwieństwie do innych wypełniaczy, stosowanych w chirurgii plastycznej, tkanka tłuszczowa nie jest traktowana przez organizm jak ciało obce. Dodatkowo lipofilling biustu oznacza również odessanie tkanki tłuszczowej z miejsc, które często bywają dla pacjenta problematyczne, jak np. fałdy brzucha, czy biodra. Można się go pozbyć w bezpieczny sposób i użyć go do wymodelowania biustu.
Tkanka tłuszczowa pobierana od pacjenta podczas zabiegu poddawana jest separacji z zastosowaniem specjalistycznych filtrów, dlatego ostatecznie w biust wszczepiana jest frakcja pozbawiona starych oraz uszkodzonych komórek, bogata nie tylko w najmłodsze, żywotne komórki tłuszczowe, ale także w bezcenne komórki macierzyste. Wszczepione komórki przyjmują się w organizmie bez kłopotów - nie ma ryzyka odrzucenia przeszczepu. Komórki tłuszczowe szybko się unaczynniają i podejmują swoje funkcje.
Zabieg powiększania biustu własnym tłuszczem obejmuje trzy etapy.
Etap pierwszy: pobranie tkanki tłuszczowej z wybranej partii ciała pacjenta. Najczęściej odbywa się to za pomocą specjalnej strzykawki, a tkankę pozyskuje się manualnie, bez wykorzystania urządzeń przeznaczonych do liposukcji. Dzieje się to w znieczuleniu miejscowym, ale na życzenie pacjenta możliwe jest znieczulenie ogólne. Lipofilling może, lecz nie musi łączyć się z liposukcją. W zależności od decyzji i potrzeb pacjenta, można pobrać sporą ilość tkanki tłuszczowej lub tylko tyle, ile będzie niezbędne do powiększenia piersi. Podczas liposukcji zawsze konieczna jest obecność anestezjologa.
Etap drugi: przygotowanie pobranej tkani tłuszczowej do przeszczepu. W urządzeniu o nazwie lipokorektor tkanka tłuszczowa jest oczyszczana z krwi, wolnych lipidów i fragmentów innych tkanek, dzięki czemu uzyskuje się materiał zawierający pełnowartościowe komórki tłuszczowe z komórkami macierzystymi.
Etap trzeci: wszczepienie odpowiednio spreparowanej tkanki tłuszczowej do piersi. Tłuszcz wszczepia się przy pomocy cieniutkiej kaniuli (specjalnej igły), po użyciu której na skórze nie pozostają nieestetyczne ślady.
Cały zabieg, od pobrania tkanki, przez przygotowanie jej, po wszczepienie, trwa zwykle około 40-60 minut.
Wśród zalet lipofillingu wymienia się:
Wśród wad lipofillingu wymienia się:
Lipofilling to zabieg chirurgiczny, istnieje więc wiele przeciwwskazań do jego wykonania. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są:
Powikłania nie są skomplikowane. Mogą pojawić się drobne krwiaki, trudno gojące się rany, infekcje, czy zator tłuszczowy. Po zabiegu można powrócić do normalnych czynności już po kilku dniach od jego przeprowadzenia. Miejsca, z których pobrana została tkanka tłuszczowa, należy poddawać delikatnym masażom i okrywać je specjalnymi opatrunkami uciskowymi. Rekonwalescencja trwa od 4 do 8 tygodni. Zalecenia pozabiegowe dostosowane do indywidualnych warunków każdego pacjenta.
Artykuł powstał we współpracy z: Mediraty - finansowanie usług medycznych i estetycznych.
Źródło: artykuł partnera
