Naukowcy od lat poszukują terapii, która mogłaby spowolnić proces starzenia się i wydłużyć długość życia. Sprawdzają pod tym kątem różnorakie specyfiki, które od lat są dostępne na rynku. Wydaje się, że jeden z nich mógłby spełnić pokładane w nim nadzieje. Takie wnioski płyną z przeprowadzonych testów.
Opublikowane w „Aging Cell” (DOI: 10.1111/acel.13774) odkrycia sugerują, że rylmenidyna, obecnie stosowana w leczeniu nadciśnienia tętniczego, może promować dłuższe i zdrowsze życie. Zwierzęta, którym podawano lek, żyły dłużej i miały wyniki badań wskazujące na bardzo dobry stan zdrowia. Korzyści dla zdrowia i długości życia wynikające z leczenia rylmenidyną zaobserwowano również u nicieni Caenorhabditis elegans. To sugeruje, że środek ten jest potencjalnym lekiem na długowieczność.
Przeprowadzone dotychczas badania uwidoczniły, że stosowanie diety ubogiej w kalorie, przy jednoczesnym zachowaniu w niej odpowiedniej ilości składników odżywczych, może przyczyniać się do wydłużenia życia. Takie wnioski można wyciągnąć z analizy modeli odnoszących się do zwierząt, aczkolwiek istnieją także opinie, że mogłoby to działać również w przypadku ludzi. Jednak to, czy można to bezpośrednio przenieść na funkcjonowanie ludzkiego organizmu jest kwestią sporną. Tak samo długoterminowe skutki stosowania takiej diety mogą budzić wątpliwości. Przykładowo nasze kości mogą stać się wtedy cieńsze, a zatem bardziej podatne na złamania, może się to również odbić na kondycji naszych włosów.
Idealnym rozwiązaniem byłoby zatem wywołanie w organizmie efektu stosowania takiej diety bez konieczności realnego ograniczania spożywanych kalorii. I tutaj właśnie docieramy do rylmenidyny, stosowanej jako lekarstwo na nadciśnienie. Środek ten jest w stanie wywołać efekt ograniczonego spożycia kalorii na poziomie komórkowym. A w zbadaniu potencjalnego wpływu rylmenidyny na długość życia pomocne okazały się nicienie.
Caenorhabditis elegans jest nicieniem, ale testy z ich udziałem są chętnie brane pod uwagę pod kątem potencjalnego wpływu leków na ludzi, ponieważ jego geny wykazują pewne podobieństwa do ich odpowiedników u ludzi. I właśnie tym nicieniom zaaplikowano rylmenidynę. Efekty tych testów są dość obiecujące. Pod jej wpływem bowiem te „eleganckie” nicienie w istocie były w stanie żyć dłużej, niż w normalnych warunkach. W badaniach ich organizmy prezentowały się tak korzystnie, jak gdyby stosowały dietę niskokaloryczną. Nie koniec jednak na tym, ponieważ podobne skutki stosowania rylmenidyny zaobserwowano w organach myszy, a konkretnie w tkankach ich wątrób i nerek. W ich przypadku odnotowano tutaj aktywność genetyczną analogiczną do tej, która miałaby miejsce w przypadku zmniejszonego spożycia kalorii.
Dodatkowo naukowcom udało się zidentyfikować konkretny receptor sygnalizacyjny, który odpowiada za takie działanie omawianego leku na nadciśnienie. Jest on nazywany nish-1. Jego rola jest na tyle kluczowa w całym procesie, że w przypadku jego usunięcia rylmenidyna automatycznie przestaje być skuteczna na polu potencjalnego wydłużania życia. Natomiast przywrócenie tego receptora równa się przywróceniu tych niezwykłych nadprogramowych właściwości leku.
Reasumując, rylmenidyna wydaje się w perspektywie długoterminowej poważnym kandydatem na specyfik, który mógłby doprowadzić do wydłużenia życia ludzi. Już teraz jest on powszechnie przepisywany, przyjmuje się go doustnie, zaś jego potencjalne skutki uboczne nie są poważne. Wymienia się tutaj palpitacje, bezsenność lub nadmierną senność. Jednak do zastosowania rylmenidyny u ludzi w tym charakterze droga jest jednak jeszcze daleka.
Źródło: Science Alert, University of Liverpool, fot. PickPik/ CC0
