Cyprian Kamil Norwid, szlachcic herbu Topór był jednym z najwybitniejszych oraz najwszechstronniej uzdolnionych twórców schyłkowego romantyzmu na terenie Europy. Duża część badaczy sugeruje, iż sam autor współtworzył w Polsce tak zwany parnasizm czyli swoiste preludium do przełomowej ery symbolizmu.
Cyprian Kamil Norwid przyszedł na świat na terenie współczesnego województwa mazowieckiego, w pobliżu wsi Głuchy. Edukacja przyszłego poety była dość chimeryczna, co pozwala stwierdzić z dozą pewności, iż sam zdobywał wiedzę z pominięciem uczęszczania do szkoły. Większość swojego dorosłego życia spędził na podróżach, a w konsekwencji emigracji. Podobnie jak jego wybitni rówieśnicy tworzył, jednakże w przeciwieństwie do nich popadł w biedę, więc utrzymywał się jedynie z dorywczych prac sezonowych. Po licznych podróżach osiadł ostatecznie we Francji, gdzie zmarł. Ciało Norwida, a właściwie ziemia z grobu została przewieziona do Polski jesienią 2001 roku i osadzona w wawelskiej Krypcie Wieszczów Narodowych. Pełną biografię Cypriana Kamila Norwida przeczytasz na poezja.org.
Historycy literatury uważają, że twórczość Norwida za bardzo wyprzedzała swoje czasy, aby współcześni ją docenili. Posiadała elementy romantyzmu, klasycyzmu i parnasizmu. Po jego śmierci zapomniano przez to o wielu utworach. Właściwie dopiero w okresie Młodej Polski doceniono finezję oraz styl poety. W tym czasie dziedzictwo Cypriana Kamila odkrył i spopularyzował Zenon Przesmycki, autor i krytyk literacki, członek Polskiej Akademii Literatury. Pokolenie, które skupiło się na nowo na idei twórcy, zwyczajowo nazywano czasem “zmarłych wnuków”.
Pełna kolekcja prac artysty ukazała się ostatecznie w latach 1971-76 jako “Dzieła Zebrane”. Obejmowała 11 tomów, zawierających całą poezję Norwida, a także jego listy i reprodukcje dzieł plastycznych. Sam mistrz tworzył także utwory śpiewane odświeżone przez takie gwiazdy muzyki jak Czesław Niemen, dramaty, nowele oraz opowiadania.
Nazwisko Norwid jest polska formą litewskiego, dwusylabowego, archaicznego przydomku Norvydas, oznaczającego tyle co “mieć pragnienie”.
Urodzony 24 września 1821 roku w międzynarodowej rodzinie szlacheckiej Cyprian i jego brat Ludwik zostali dość wcześnie osieroceni. Przez większość dzieciństwa uczyli się w warszawskich szkołach. Mając dziewięć lat poeta przerwał naukę i wstąpił do prywatnej szkoły malarstwa, której nie ukończył. Jego debiut w dziedzinie literatury miał miejsce w czasopiśmie Piśmiennictwo Krajowe, będącym forum związanym z środowiskiem akademickim.
W 1842 roku Norwid udał się do Drezna, by uczyć się rzeźby. Później odwiedził także Wenecję i Florencję. Po osiedleniu się w Rzymie w 1844 roku jego ówczesna narzeczona Kamila zerwała zaręczyny. Poeta wyruszył wtedy do Berlina, gdzie brał udział w wykładach uniwersyteckich lub spotkaniach z lokalną Polonią. Po aresztowaniu za rzekomą działalność propagandową i zmuszeniu do opuszczenia Prus Norwid emigrował do Brukseli. Jednakże już w latach 1849-1852 mieszkał w Paryżu, gdzie poznał Fryderyka Chopina, Juliusza Słowackiego, a także Rosjan - Iwana Turgieniewa i Aleksandra Hercena. Trudności finansowe, nieporozumienia polityczne i negatywny odbiór jego dzieł postawiły twórcę w tragicznej sytuacji. Żył w biedzie i cierpiał na postępującą ślepotę oraz głuchotę. Pod presją otoczenia zdecydował się wyemigrować do Stanów Zjednoczonych 29 września 1852 roku. Pomógł mu w tym Władysław Zamoyski, który odszukał mu ponadto dobrze płatną pracę dla grafików w Nowym Jorku.
W kwietniu 1854 roku Norwid wrócił do Europy z księciem Marcelem Lubomirskim. Mieszkał w Londynie i dzięki artystycznym przedsięwzięciom zarobił wystarczająco dużo pieniędzy, by wrócić do ukochanego Paryża. W kolejnych latach żył już w skrajnej nędzy i chorował na gruźlicę. Cyprian Kamil w ostatnich miesiącach był słaby, przykuty do łóżka. Często płakał, a także nie chciał z nikim rozmawiać. Zmarł rankiem 23 maja 1883 roku.
Cyprian Kamil Norwid bardzo interesował się historią. Szczególnie upodobał sobie okres wielkich odkryć geograficznych. Postacią z tego czasu, którą darzył wyjątkową sympatią był Krzysztof Kolumb.
Przez krótki czas Cyprian Kamil Norwid był właścicielem kilku dzieł Leonarda da Vinci i Rafaela. Niestety został zmuszony do ich sprzedaży w obliczu kryzysu finansowego.
Niespełniona miłość Norwida - Maria Kalergis była wyjątkowo wyrachowaną osobą. Uwiodła poetę, wykorzystując jego naiwność, by przejąć majątek.
Źródło: artykuł partnera, fot. polona.pl
