Maria Skłodowska-Curie to postać niezwykła w historii nauki. Polka, która przeprowadziła się do Francji, stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych naukowców na świecie. Wspólnie z mężem, Pierre'em Curie, dokonała odkryć, które zmieniły świat. Poniżej przedstawiamy fascynujące fakty o tej niezwykłej kobiecie.
Dwie Nagrody Nobla w dwóch różnych dziedzinach
Maria Skłodowska-Curie jest jedyną kobietą w historii, która zdobyła Nagrodę Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauki: fizyki i chemii. W 1903 roku zdobyła Nagrodę Nobla z fizyki wspólnie z mężem Pierre'em i Antoine'em Henri Becquerelem za odkrycia związane z promieniotwórczością. W 1911 roku zdobyła kolejną Nagrodę Nobla, tym razem z chemii, za odkrycia radu i polonu.
Pierwsza kobieta-profesor na Sorbonie
Po śmierci Pierre'a w 1906 roku, Maria została mianowana profesorem na Sorbonie, stając się pierwszą kobietą, która uzyskała to stanowisko. Kontynuowała badania nad promieniotwórczością, nie dając za wygraną mimo wielu przeciwności losu.
Polon
Maria Skłodowska-Curie kochała swoją ojczyznę, Polskę. Gdy odkryła nowy pierwiastek, nazwała go "polon" na cześć Polski. To była jej forma oddania hołdu krajowi, w którym się urodziła i wychowała, mimo że mieszkała i pracowała we Francji.
Niebezpieczne badania
W czasach Marii Skłodowskiej-Curie nie było świadomości na temat niebezpieczeństw związanych z promieniotwórczością. Zarówno Maria, jak i jej mąż byli narażeni na działanie promieniowania bez żadnej ochrony. Maria nosiła próbki radu w kieszeniach swojego fartucha, a jej notatniki są do dziś radioaktywne. Niestety, to narażenie na promieniowanie prawdopodobnie przyczyniło się do jej śmierci.
Nie tylko naukowiec
Mimo że Maria Skłodowska-Curie jest znana głównie ze swoich osiągnięć naukowych, była też aktywnie zaangażowana w pomoc humanitarną podczas I wojny światowej. Stworzyła przenośne rentgeny, które były używane na polu bitwy, aby pomóc w diagnozowaniu i leczeniu rannych żołnierzy.
Pierwsza kobieta w Panteonie
Po śmierci w 1934 roku z powodu choroby wywołanej promieniowaniem, Maria Skłodowska-Curie została pochowana obok męża w Sceaux, w pobliżu Paryża. W 1995 roku ich prochy zostały przeniesione do Panteonu w Paryżu, gdzie pochowani są najwięksi bohaterowie Francji. Maria jest pierwszą i jedną z niewielu kobiet, które znalazły się w tym wyjątkowym miejscu.
Niezwykła skromność
Mimo swojego geniuszu i niezwykłych osiągnięć, Maria Skłodowska-Curie była bardzo skromną osobą. Nigdy nie opatentowała swojego odkrycia radu, choć mogła stać się bardzo bogatą dzięki temu. Uważała, że wiedza naukowa powinna być dostępna dla wszystkich.
Malutkie biurko
W czasie swojej kariery naukowej Maria często pracowała przy małym, drewnianym biurku. To biurko, przy którym dokonywała wielu swoich odkryć, można do dziś zobaczyć w Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Paryżu. Wiele eksponatów w tym muzeum jest nadal radioaktywnych, dlatego zwiedzający muszą zachować ostrożność.
Nieustający wpływ
Dziedzictwo Marii Skłodowskiej-Curie jest nieustannie obecne w świecie nauki. Współczesne badania nad promieniotwórczością, medycyna nuklearna, a także badania nad nowymi metodami leczenia raka opierają się na jej pionierskich odkryciach. Co więcej, każdego roku Fundacja im. Marii Skłodowskiej-Curie przyznaje stypendia młodym naukowcom z całej Europy, wspierając ich rozwój i pasje badawcze.
Nieśmiertelność w kosmosie
Jeden z kraterów na Marsie został nazwany jej imieniem jako hołd dla jej osiągnięć w nauce. To tylko jeden z wielu przykładów, jak jej dziedzictwo zostało utrwalone w różnych dziedzinach życia.
Miłość do rodziny
Maria była bardzo oddana swojej rodzinie. Kiedy jej mąż, Pierre Curie, zginął w wypadku, Maria była zdruzgotana. Kontynuowała jednak ich wspólne badania, będąc jednocześnie matką dwóch małych dzieci. Jej córki, Irène i Ève, także osiągnęły sukcesy w swoich dziedzinach – pierwsza jako naukowiec, a druga jako pisarka.
Nie tylko polon i rad
Chociaż Maria Skłodowska-Curie jest najbardziej znana z odkrycia radu i polonu, jej badania dotyczyły także innych pierwiastków. Badała właściwości promieniotwórcze toru oraz berylu.
Kobieta renesansu
Maria nie ograniczała się tylko do badań laboratoryjnych. Była też doskonałą nauczycielką i mentorką dla młodych naukowców. Jej zdolności pedagogiczne były cenione zarówno przez studentów, jak i kolegów z branży.
Źródło: artykuł partnera, fot. Pixabay
