Objawy chłoniaka nie są specyficzne i często przypominają objawy... zwykłego przeziębienia. Chory odczuwa osłabienie, ma kaszel, męczą go nocne poty. Często też można zaobserwować u pacjenta powiększone węzły chłonne. W przypadku wystąpienia takich dolegliwości należy udać się do lekarza.
Chłoniak, czyli nowotwór złośliwy spowodowany nieprawidłowym rozrostem komórek układu chłonnego, może dotknąć każdego niezależnie od wieku i płci. Chorują na niego kobiety, mężczyźni, osoby młode i w podeszłym wieku. Wiele zależy jednak od odmiany chłoniaka.
Według podstawowego podziału wyróżnia się chłoniaki Hodgkina, czyli tzw. ziarnicę złośliwą i chłoniaki nie-Hodgkina, czyli chłoniaki nieziarnicze, do których należy m.in. przewlekła białaczka limfatyczna, chłoniak grudkowy czy chłoniak Burkitta.
Podczas gdy na chłoniaka Hodgkina częściej chorują osoby młode, a szczyty zachorowań przypadają na wiek od 20 do 40 lat oraz po 50. roku życia, chłoniaki nieziarnicze dotykają najczęściej osób starszych - powyżej 60 roku życia. Więcej informacji o chłoniaku znajdziesz na stronie https://www.dkms.pl/o-nowotworach-krwi
Objawy chłoniaków są niespecyficzne – są to uczucie zmęczenia, osłabienie, znaczna utrata masy ciała, nocna potliwość. Często występują także powiększone węzły chłonne, nawracające infekcje górnych dróg oddechowych i płuc, podwyższona temperatura ciała, duszności, długo utrzymujący się kaszel i swędzenie skóry.
W kolejnym stadium komórki nowotworowe mogą naciekać wiele struktur i narządów - m.in. szpik kostny, przewód pokarmowy czy tkankę mózgową, a powiększone węzły chłonne mogą uciskać sąsiednie struktury. Z tego powodu w trakcie choroby może pojawić się niewydolność pewnych narządów, np. obrzęk nóg, wodobrzusze, ból brzucha, niedokrwistość czy upośledzenie odporności.
By wykluczyć bądź potwierdzić chłoniaka należy pobrać węzeł chłonny, który może być, jak wynika z obserwacji. objęty procesem chorobowym. Dzięki ocenie mikroskopowej pobranego fragmentu można rozpoznać nowotwór i wykluczyć inne przyczyny powiększenia węzłów chłonnych. Można również określić typ nowotworu i ustalić dalsze postępowanie.
Często wykonuje się także morfologię krwi i szpiku kostnego, by ocenić stopień rozprzestrzenienia się chłoniaka do szpiku. Z kolei badania RTG, USG czy tomografia komputerowa pozwalają ocenić zaawansowanie choroby.
Leczenie chłoniaka polega przede wszystkim na wprowadzeniu chemioterapii i radioterapii. Warto pamiętać, że im wcześniej wykryty jest chłoniak, tym większe są szanse na jego całkowite wyleczenie!
Źródło: Artykuł partnera