W alkoholizmie, tak jak i w każdym ciężkim uzależnieniu, wyodrębnić można poszczególne etapy, które po sobie następują. Warto więc wiedzieć, jakie są fazy alkoholizmu i jak je rozpoznać. Rozpoznanie to znacznie wspomoże leczenie alkoholizmu i próby wyjścia z nałogu. Jest także niezbędne do tego, aby zrozumieć, gdzie leży źródło problemu i na czym polega, co także znacząco wpływa na walkę z nałogiem.
U osób, które znacząco nadużywają alkoholu dość szybko można zauważyć niektóre niepokojące objawy. Wśród nich, z całą pewnością bardzo istotne jest drżenie dłoni oraz całych kończyn. Pojawiają się pierwsze problemy z utrzymaniem przedmiotów. Osoby uzależnione od alkoholu także szybciej się męczą i dostają zadyszki, a uprawianie sportu przychodzi im z trudnością. Są nadwrażliwe na dźwięki, zwłaszcza te gwałtowne i ostre. Szybciej się pocą, pojawiać się mogą nawet nocne poty. Im bardziej postępujące uzależnienie, tym naturalnie pojawia się więcej objawów, które mogą utrudniać życie oraz negatywnie wpływać na samopoczucie oraz zdrowie. Wśród nich na przykład problemy z sercem, czyli kołatanie serca, duszności, arytmie. Nie można lekceważyć takich objawów, jeśli zauważy się je u kogoś bliskiego, ponieważ postępujący alkoholizm może zrujnować całe życie.
Fazy uzależnienia alkoholowego dzielą się na cztery główne części i każda z nich objawia się w inny sposób. Warto więc wiedzieć, czym się charakteryzują i jak je w takim razie rozpoznać. To właśnie te fazy sprawiają, że choroba alkoholowa sama w sobie nie objawia się nagle i czasem naprawdę łatwo przegapić moment, w którym się zaczęła. To dlatego tak istotne jest, aby mieć pewną świadomość objawów i móc rozpoznać je, wtedy gdy podejrzewa się uzależnienie u kogoś z rodziny lub przyjaciół.
Pierwsza faza równie często bywa nazywana wstępną i może trwać nawet kilka lat, co sprawia, że jest trudna w rozpoznaniu. Zdarza się również, że doprawdy nie wzbudza ona żadnych podejrzeń, ani u osób postronnych, ani u samego alkoholika. W tej fazie zachowania osoby uzależnionej nie odbiegają bardzo od normy i trudno odróżnić je od zachowań osób, które okazjonalnie sięgają po alkohol. Jest to etap, na którym osoba uzależniona raczej nie pija w samotności, ale zależy jej na stwarzaniu okazji do sięgnięcia po alkohol. Często wychodzi więc do baru albo zaprasza do siebie znajomych na wspólne picie. Często też do tego otwarcie namawia.
Często to w tej fazie dochodzi do pierwszego tak zwanego "urwania filmu". Dodatkowo osoba, która znalazła się w tej fazie, znacząco przyspiesza tempo picia, często inicjuje kolejne "kolejki". Zdarza się jej pić w samotności albo po prostu bez okazji. Pojawia się też krycie się przed innymi, iż sięgało się po alkohol.
Oznacza to utratę kontroli nad piciem, czyli nad ilością oraz częstotliwością. Osoba jest już uzależniona na tyle, że przed piciem nie powstrzymają jej nawet obietnice składane bliskim oraz sobie. Alkoholik zaczyna zaniedbywać pracę, rodzinę i przestają interesować go codzienne sprawy. Spada także popęd seksualny, a on sam zaczyna usprawiedliwiać swoje picie, szukając logicznych według niego wymówek. Charakterystyczne jest także uczucie osamotnienia oraz spadek samooceny.
Jest to faza najbardziej zaawansowana, w której osoba z tym problemem przestaje się kontrolować. Wyzbywa się wyrzutów sumienia oraz wszelkich wątpliwości, czy zasad moralnych. Na tym etapie osoba uzależniona pije już niemalże bez przerwy. Pojawiać mogą się także różne choroby, czyli zaburzenia funkcjonowania wątroby, serca, czy żołądka. Osoba tak silnie uzależniona traci zainteresowanie otaczającym ją światem. Często staje się całkowicie zamknięta w sobie lub wręcz przeciwnie, agresywna i napastliwa. Na tym etapie uzależnienia nie obejdzie się bez pomocy, choć sama terapia może być długa i żmudna.
Artykuł powstał dzięki uprzejmości ośrodka leczenia uzależnień - Klinika Kuźnia
