Piąty lot testowy rakiety Starship okazał się ogromnym sukcesem. Po raz pierwszy udało się złapać w mechaniczne ramiona platformy startowej booster rakiety. Drugi stopień rakiety wylądował zgodnie z planem w Oceanie Indyjskim.
Test odbył się w niedzielę 13 października. Dwustopniowa rakieta mierząca ponad 120 metrów wysokości wystartowała z bazy w Boca Chica w Teksasie. Na wysokości około 65 kilometrów booster Super Heavy odłączył się od Starshipa i bezpiecznie powrócił na Ziemię. Mechaniczne ramiona wieży startowej, określanej jako „mechazilla”, po raz pierwszy złapały booster. Górny stopień wzniósł się na wysokość ponad 140 kilometrów i również bezpiecznie powrócił na Ziemię, lądując w Oceanie Indyjskim.
Mechazilla
To historyczny wyczyn. Przede wszystkim z powodu udanego przechwycenia boostera rakiety. Ten śmiały manewr jest kluczowy dla wprowadzenia do lotów rakiet Starship wielokrotnego użytku, ale był to także pierwszy w pełni udany lot testowy. Wcześniejsze prototypy Starshipa albo eksplodowały, albo rozpadały się podczas ponownego wejścia w atmosferę. Dopiero czwarty lot testowy się powiódł, ale oba stopnie rakiety zakończyły wówczas testy w oceanie.
W piątym teście udało się złapać booster rakiety. Ogromne, mechaniczne ramiona, nazwane przez właściciela firmy SaceX Elona Muska mechazilla, wywołały spore podekscytowanie wśród entuzjastów kosmosu. Na nagraniu możemy zobaczyć, jak booster powoli opada, włącza silniki i kieruje się wprost na platformę startową. Gdy już jest w zasięgu ramion, te obejmują go i zamykają się.
Górny stopień rakiety, czyli Starship, ponownie wszedł w atmosferę Ziemi, a kamery pokładowe pokazały różowo-fioletową plazmę pokrywającą stronę statku zwróconą w stronę Ziemi. Ta strona Starshipa jest pokryta 18 tys. płytek termoizolacyjnych, które zostały ulepszone od czasu ostatniego testu w czerwcu, kiedy Starship ukończył swój pierwszy pełny lot testowy w Oceanie Indyjskim, ale doznał uszkodzeń właśnie płytek.
Dane z tego lotu zostaną wykorzystane do dostrojenia systemu startowego do przyszłych testów. SpaceX poinformowało, że jego inżynierowie „spędzili lata na przygotowaniach i miesiące na testowaniu próby złapania rakiety nośnej, a technicy poświęcili dziesiątki tysięcy godzin na budowę infrastruktury, aby zmaksymalizować szanse na sukces”.
Starship
Starship to dwustopniowa rakieta. Pierwszy stopień to booster Super Heavy, czyli moduł nośny. Ma wysokość ponad 70 metrów i posiada 33 silniki Raptor. Drugi to Starship – statek kosmiczny. To największa i najpotężniejsza rakieta, jaka powstała. Razem oba stopnie mają wysokość ponad 120 metrów. Rakieta wytwarza ciąg dwa razy większy niż rakieta Saturn V opracowana przez NASA na potrzeby misji Apollo. Starship pełni kluczową rolę w planach NASA, bo to na jej pokładzie astronauci mają wylądować na Księżycu w ramach misji Artemis III.
Docelowo oba stopnie rakiety mają być wielokrotnego użytku. Cały system rakietowy ma działać podobnie jak samolot, który można szybko zatankować i ponownie wysłać w kosmos, nawet kilka razy na dzień.