Student medycyny weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu wykorzystuje technologię druku 3D w produkcji protez dla zwierząt. Przygotowuje protezy dla dwóch psów – jeden stracił łapę po potrąceniu przez auto, a drugiego przejechał pociąg.
Uczelnia w komunikacie poinformowała, że Maciej Szczepański jest laureatem pierwszej edycji programu stypendialnego „Magistrant wdrożeniowy”, realizowanym na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Program wspiera studentów, których prace magisterskie cechuje kreatywność, wysoki potencjał naukowy i innowacyjność. Zgłaszane projekty muszą dodatkowo odpowiadać potrzebom gospodarki, rynku pracy i społeczeństwa.
Druk 3D w leczeniu zwierząt
Studenci, którzy w ramach programu otrzymują stypendium w wysokości 1500 zł miesięcznie przez pół roku (z możliwością przedłużenia go o kolejne 6 miesięcy), pracując nad realizacją prac naukowych ściśle współpracują z promotorami. Promotorem projektu naukowego Macieja Szczepańskiego jest prof. Jakub Nicpoń.
– Interesuję się ortopedią weterynaryjną i już od dawna myślałem o tym, by druk 3D wykorzystać do leczenia zwierząt z częściową amputacją kończyn. To dużo tańsza metoda niż np. endoproteza. W Polsce to temat świeży, dopiero raczkujący, ale np. w Stanach Zjednoczonych to powszechna, alternatywna metoda leczenia okaleczonych zwierząt – powiedział Szczepański.
Sonia i Leto
W realizowanym projekcie za pomocą wycisków i skanowania cyfrowego tworzy protezy pod wymiar dla dwóch psów. To 3-letnia Sonia, która potrącona przez samochód straciła część tylnej łapy i 8-letni Leto, któremu pociąg przejechał przednią łapę.
– Pierwszego psa podpowiedziała mi pani weterynarz z rodzinnego miasta Opoczna, drugiego znajoma z roku. Właściciele zgodzili się bez namysłu. Jestem pewny, że pomogę ich pupilom – mówi stypendysta.
Pierwsza proteza jest już wydrukowana, trwają pracę nad dopracowaniem uprzęży i lada dzień będzie ją testowała Sonia. Druga jest w przygotowaniu.
– Chcę, żeby mój projekt był powszechny, by pomagał w zatrzymaniu postępujących zwyrodnień układu mięśniowego i stawów i poprawiał jakość życia psów. Mam nadzieję, że w przyszłości będę mógł pomagać jak największej liczbie zwierząt – powiedział autor projektu.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl, fot. CC BY-SA 3.0/ Wikimedia Commons/ Kawekawa