Przejdź do treści

Skąd wziął się Księżyc? Astronomowie zaproponowali alternatywną koncepcję

Spis treści

Dominująca teoria dotycząca powstania Księżyca wskazuje, że narodził się on w wyniku kolizji Ziemi z obiektem wielkości Marsa. Ale astronomowie z Pennsylvania State University przedstawiają inną możliwość. Według nich został on przechwycony podczas bliskiego spotkania młodej Ziemi z przelatującym w pobliżu układem podwójnym złożonym z Księżyca oraz innego skalistego obiektu.

Uważa się, że Księżyc powstał około 60 milionów lat po uformowaniu się Układu Słonecznego w wyniku uderzenia w młodą Ziemię ciała wielkości Marsa. Kolizja ta spowodowała wyrzucenie na orbitę dużych ilości materiału, który z czasem uformował się w Księżyc.

Teorię potwierdza analiza chemiczna i izotopowa materiału skalnego przywiezionego z Księżyca na Ziemię w ramach misji z programu Apollo. Skały oraz księżycowy regolit dostarczony na Ziemię okazały się być bardzo podobne pod względem składu do skał na Ziemi z początków jej historii. To przekonało astronomów i w 1984 roku na konferencji w Kona na Hawajach uznali, że Księżyc powstał z odłamków po zderzeniu z młodą Ziemią obiektu wielkości Marsa.

Ale w niedawnej publikacji w czasopiśmie „The Planetary Science Journal” (DOI: 10.3847/PSJ/ad5a9a) dwóch astronomów z Pennsylvania State University zaproponowało alternatywną koncepcję. Według nich Księżyc został przechwycony podczas bliskiego spotkania młodej Ziemi z przechodzącym w okolicy układem podwójnym złożonym z Księżyca oraz innego skalistego obiektu.

Księżyc przechwycony

W zaproponowanym przez badaczy scenariuszu siła ciążenia naszej planety rozdzieliła przechodzący obok układ podwójny. Oddziaływania grawitacyjne Ziemi oderwały z układu Księżyc, czyniąc go swoim satelitą, który orbituje w swojej obecnej płaszczyźnie.

– Konferencja w Konie ustaliła narrację na 40 lat — powiedział Darren Williams z Pennsylvania State University, dodając jednocześnie, że mimo wypracowanego konsensusu pytania pozostały. Na przykład takie jak to, że obiekt, który powstałby z gruzu po zderzeniu z inną planetą, powinien krążyć nad równikiem planety, a Księżyc Ziemi orbituje w nieco innej płaszczyźnie.

Badacze sugerują, że początkowo, tuż po przechwyceniu Księżyca, jego orbita była mocno eliptyczna i dopiero z czasem ziemskie pływy spowodowały, że kształt orbity uległ zmianie.

Tryton

Istnieją przykłady na tego typu zdarzenia w Układzie Słonecznym. Badacze wskazali na Trytona – największy z księżyców Neptuna. Dominująca koncepcja jest taka, że Tryton został przechwycony przez gazowego olbrzyma z Pasa Kuipera, gdzie, jak uważają naukowcy, 1 na 10 obiektów tworzy układ podwójny. Tryton krąży wokół Neptuna po orbicie wstecznej, poruszając się w kierunku przeciwnym do obrotu planety. Jego orbita jest również znacznie nachylona, ​​pod kątem 67 stopni od równika Neptuna.

Obliczając zmiany pływów oraz rozmiar i kształt orbity, naukowcy ustalili, że początkowa eliptyczna orbita Księżyca skurczyła się w ciągu tysięcy lat. Stała się również bardziej kołowa i przyjęła pozycję, tak jak wygląda dzisiaj.

Obliczenia astronomów pokazują, że satelita przechwycony z układu podwójnego mógłby zachowywać się tak jak Księżyc Ziemi. Ale czy tak właśnie było? – Nikt nie wie, jak powstał Księżyc. Przez ostatnie cztery dekady mieliśmy jedną możliwość, jak się tam znalazł. Teraz mamy dwie. Otwiera to skarbnicę nowych pytań i możliwości dalszych badań – przyznał Williams.

Źródło: Pennsylvania State University, fot. Wikimedia Commons/CC BY-SA 4.0/ Alpsdake

Udostępnij:

lub:

Podobne artykuły

Miranda Uran

Miranda, jeden z księżyców Urana, może skrywać głęboki ocean pod lodową skorupą

Sonda Europa Clipper wystartowała. Sprawdzi, czy na księżycu Jowisza są warunki do życia

Nowe badania sugerują, że Ceres była kiedyś światem oceanicznym

Wyróżnione artykuły

Popularne artykuły