NASA poinformowała o ważnym odkryciu na Marsie. Łazik Curiosity przemieszczając się przez region Mount Sharp przypadkowo rozłupał skałę, po której jechał. Okazało się, że składa się ona z czystej siarki.
30 maja łazik Curiosity badał wydrążony w stromych zboczach Mount Sharp kanion Gediz Vallis. Podczas podróży przypadkowo najechał na mały kamień, który pod wpływem ciężaru łazika, ważącego około 900 kilogramów, zwyczajnie pękł. Gdy kamery łazika skupiły się na tym, o co łazik się potknął, naukowcy zauważyli żółte kryształy czystej siarki błyszczące wśród świeżo odsłoniętych wnętrzności skały.
Siarka była już wcześniej wykrywana na Marsie, ale tylko w połączeniu z innymi pierwiastkami w związkach znanych jako siarczany. Do tej pory czysta siarka nigdy nie została znaleziona na Czerwonej Planecie. Naukowcy podejrzewali, że gdzieś na Marsie czysta siarka z pewnością się znajduje, ale nie spodziewali się jej znaleźć w skałach powierzchniowych. Co więcej, w kanionie Gediz Vallis siarki jest całkiem sporo – w pobliżu łazika jest całe pole jasnych skał podobnych do tych, które przypadkowo rozłupał Curiosity.
– Znalezienie skał składających się z czystej siarki jest jak znalezienie oazy na pustyni – powiedział Ashwin Vasavada z Jet Propulsion Laboratory. – Nie powinno jej tam być, więc teraz musimy to wyjaśnić. Odkrywanie dziwnych i nieoczekiwanych rzeczy sprawia, że eksploracja planet jest tak ekscytująca – dodał.
Eksploracja Czerwonej Planety
Wysłany przez NASA na Marsa łazik Curiosity od 2012 r. przemierza pustkowia Czerwonej Planety, wiercąc w skałach i przepuszczając pobrane próbki przez zaawansowane laboratorium chemiczne, które ma na pokładzie. Głównym jego celem jest poszukiwanie dowodów na istnienie pradawnego życia.
Curiosity wylądował w leżącym na południe od równika kraterze Gale. Miejsce lądowania zostało wybrane na podstawie zdjęć satelitarnych, które pokazały, że prawdopodobnie w dalekiej przeszłości występowała tam ciekła woda.
Góra Mount Sharp leży w centrum krateru, a łazik wspina się na nią od 2014 roku. Górę przecina kanion Gediz Vallis. Był on obszarem zainteresowania naukowców z NASA na długo przed tym, jak łazik wylądował na Czerwonej Planecie. Uczeni uważają, że kanion został wydrążony przez spływającą wodę, która zabierała ze sobą mniejsze i większe głazy. Według nich, każda warstwa góry reprezentuje inny okres w historii Marsa.
– Tutaj było ekscytująco dużo aktywności. Przyglądamy się wielu przepływom w dół kanionu, w tym energicznym powodziom i przepływom bogatym w głazy – powiedziała Becky Williams z Planetary Science Institute w Tucson w Arizonie.
Siarka na Marsie
Chociaż siarczany są dość powszechne na Marsie, jest to pierwszy raz, kiedy siarka w czystej postaci została znaleziona na sąsiedniej planecie. Siarczany to sole lub estry, które powstają, gdy siarka, zwykle w formie związków, miesza się z innymi minerałami w wodzie. Gdy woda odparowuje, minerały mieszają się i wysychają, pozostawiając siarczany. Te minerały siarczanowe mogą nam wiele powiedzieć o Marsie, na przykład o historii jego wody i o tym, jak zwietrzał na przestrzeni czasu.
Z kolei czysta siarka powstaje wyłącznie w wąskim zakresie warunków. Badacze nie przypuszczali, że mogły wystąpić w badanym za pomocą łazika Curiosity regionie Marsa. Co istotne, siarka na Ziemi jest niezbędnym pierwiastkiem dla wszelkiego życia. Zazwyczaj jest pobierana przez organizmy w postaci siarczanów i wykorzystywana do produkcji niezbędnych aminokwasów, których organizmy żywe potrzebują do wytwarzania białek.
Badacze zamierzają teraz ustalić na podstawie tego, co wiemy o Marsie, w jaki sposób siarka znalazła się w Gediz Vallis. Zajmie to trochę czasu. Uczeni prawdopodobnie będą musieli szczegółowo modelować ewolucję geologiczną Czerwonej Planety. W międzyczasie Curiosity będzie nadal eksplorował pustkowia Czerwonej Planety. Obecnie przemieszcza się wzdłuż kanionu, aby sprawdzić, czy jakieś inne niespodzianki nie czają się za kolejną skałą.
Źródło: NASA, fot. NASA/JPL-Caltech/MSSS
