Usuwanie szwów chirurgicznych, mimo że jest bezbolesne, nie należy do przyjemnych zabiegów. Dlatego też chirurdzy coraz częściej decydują się na stosowanie nici wchłanialnych, które po zagojeniu się rany, ulegają biodegradacji. Innowacyjne materiały są niezwykle wytrzymałe i odporne na działanie agresywnych płynów ustrojowych. Po okresie wymaganego podtrzymywania tkanki nici samoistnie się rozpuszczają, co pozwala uniknąć usuwania szwów. Jednak czy materiały wchłanialne mogą być wykorzystywane we wszystkich zabiegach chirurgicznych?
Niektóre szwy wchłanialne charakteryzują się niską wytrzymałością początkową oraz szybkim czasem wchłaniana (od 40 do 90 dni). O szybkości ich rozpadu decyduje materiał wykonania, umiejscowienie w organizmie, a także stan zdrowia pacjenta. Nici biodegradowalne sprawdzają się przede wszystkim w zabiegach, gdzie wymagany okres podtrzymywania rany jest stosunkowo krótki. Chirurdzy po innowacyjne nici sięgają podczas zabiegów urologicznych, ginekologicznych czy stomatologicznych.
Przy odpowiedniej technice szycia, wchłanialne szwy chirurgiczne nie pozostawiają po sobie nieestetycznych blizn. W związku z tym, znajdują zastosowanie także w zabiegach z zakresu chirurgii plastycznej. Jak wiadomo, usuwanie szwów jest szczególnie kłopotliwe w przypadku dzieci, które zazwyczaj nie przepadają za wizytami w szpitalu. Dlatego też rozpuszczalne nici chirurgiczne wykorzystywane są do zamykania ran skóry w chirurgii dziecięcej.
Kiedy opracowano pierwsze materiały biodegradowalne, specjaliści zaczęli zastanawiać się, czy te mogą zastąpić tradycyjne nici chirurgiczne całkowicie. Niestety, chociaż zakładanie szwów wchłanialnych jest bardzo wygodne, chirurdzy nie zawsze mogą zdecydować się na ich zastosowanie.
Niektóre zabiegi wymagają mocnego i zarazem trwałego połączenia tkanek. Większość rozpuszczalnych nici chirurgicznych odznacza się krótkim okresem podtrzymywania. Z tego powodu, innowacyjne materiały nie są wykorzystywane w szczególności w przypadku zabiegów z zakresu chirurgii sercowo-naczyniowej.
W dzisiejszych czasach największą popularnością cieszą się szwy chirurgiczne wykonane z materiałów syntetycznych (np. z kwasu poliglikolowego czy polidioksanonu). Głównie ze względu na wysoką biokompatybilność, która zapewnia bardzo dobre wyniki gojenia się ran. Poza tym, syntetyczne szwy rozpuszczalne powodują minimalną odpowiedź zapalną tkanki, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Wciąż jednak niektórzy chirurdzy decydują się na zaopatrywanie ran za pomocą nici naturalnych (produkowanych z kolagenu). Warto przy tym zwrócić uwagę na fakt, że szwy niesyntetyczne mogą powodować działanie podtrzymujące zakażenie w ranie.
Co ważne, szwy rozpuszczalne dzieli się na takie o krótkim, średnim oraz długim okresie podtrzymywania tkankowego. Te pierwsze rekomendowane są do zamykania ran w stomatologii oraz położnictwie. Natomiast te ostatnie mogą być stosowane w niektórych zabiegach ortopedycznych, a także przy zamykaniu powłok jamy brzusznej.
Artykuł powstał we współpracy z firmą Madens, która zajmuje się dystrybucją nici chirurgicznych oraz innych artykułów medycznych.
Źródła: Podstawowy kurs chirurgii skóry, wyd. II, A. Bieniek, W. Baran Edra Urban & Partner Wydawnictwo, Wrocław 2015
