W meksykańskiej dżungli archeolodzy natrafili na ruiny pałacu Majów, który prawdopodobnie służył elicie społecznej. Pałac był częścią większego kompleksu, a naukowcy przekonują, że był wykorzystywany już w 600 roku naszej ery.
Znaleziska dokonano w pobliżu ruin starożytnego miasta Kulubá. Budynek długi na 55 metrów, szeroki na 15 metrów i na sześć metrów wysoki był używany już w 600 roku naszej ery. Wydaje się, że składa się z sześciu pomieszczeń. Pałac jest częścią większego kompleksu, który obejmuje dwa mniejsze, prawdopodobnie mieszkalne budynki, ołtarz oraz duży, okrągły piec.
Jak twierdzą meksykańscy badacze, pałac był wykorzystywany podczas dwóch okresów - późnym okresie klasycznym, między 600 a 900 rokiem n.e., oraz w okresie klasycznym schyłkowym, którego ramy czasowe zawierają się w latach 850–1050 r. n.e.
- Niewiele wiemy o cechach architektonicznych tego regionu. Jednym z naszych głównych celów, poza ochroną i restauracją dziedzictwa kulturowego, jest badanie architektury starożytnego miasta Kulubá - powiedział Alfredo Barrera Rubio, archeolog pracujący na miejscu wykopalisk. - To dopiero początek naszej pracy. Właśnie odkrywamy jedną z największych budowli na tym terenie. Mam nadzieję, że w miarę postępu prac, stanie się ona atrakcją turystyczną dla odwiedzających ten region – dodał.
Według meksykańskiego Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH), odkryte budynki służyły elicie cywilizacji Majów, być może kapłanom. Wykopaliska na tym terenie trwają od lat, ale dopiero niedawno naukowcy natrafili i zbadali ruiny zagadkowego pałacu.
Podczas wykopalisk natrafiono także na pochówki wtórne, co oznacza, że szczątki osób zostały tam przeniesione z innego, pierwotnego miejsca spoczynku. Kości zostały zabezpieczone, by w dalszych badaniach spróbować określić ich wiek czy płeć.
Cywilizacja Majów rozciągała się na dzisiejszych terenach południowego Meksyku, Gwatemali, Belize i na części terenów zachodniego Hondurasu. Jej początki sięgają 2000 r. p.n.e. To tzw. okres preklasyczny. Monumentalne budowle i kamienne pomniki, z których znana jest cywilizacja Majów, zostały stworzone później, w okresie klasycznym. Wtedy też nastąpił gwałtowny rozwój wielkich miast-państw.
Majowie rozwinęli rolnictwo, znali też technologię wytopu i obróbki metali. Opracowali zaawansowane systemy nawadniające i wymyślili hieroglificzny system pisma.
Pod koniec okresu klasycznego tajemnicze wydarzenie rozpoczęło proces, który zakończył się upadkiem starożytnej cywilizacji. Wymarły rody sprawujące władzę, a miasta-państwa były stopniowo opuszczane. I chociaż lud Majów przetrwał, ich polityczna i ekonomiczna dominacja w regionie została zakończona.
Co spowodowało upadek jednej z największych cywilizacji starożytnego świata? Istnieje wiele hipotez na ten temat. Różne koncepcje mówią o inwazjach, wojnie, degradacji środowiska, zarazie czy załamaniu szlaków handlowych. W ubiegłym roku naukowcy z University of Cambridge oraz University of Floryda przekonywali na łamach „Science”, że do upadku przyczyniła się długotrwała susza. Koncepcja ta była przytaczana już wcześniej, ale badacze przytoczyli nowe dowody na poparcie tej tezy. Więcej na ten temat można przeczytać w tekście: Cywilizacja Majów upadła z powodu suszy?
Źródło: Live Science, fot. INAH
