Dodano: 18 lutego 2020r.

Cztery propozycje przyszłych misji NASA. Wśród nich badania Wenus, Io i Trytona

NASA ogłosiła, że celem kolejnej misji realizowanej w ramach programu Discovery będzie Io – jeden z księżyców Jowisza, Tryton – największy księżyc Neptuna lub jedna z dwóch misji na bliźniaczkę Ziemi, planetę Wenus. Do dalszego opracowania zostaną wybrane dwie z przedstawionych propozycji. Ostateczny wybór zostanie dokonany w przyszłym roku.

Układ Słoneczny

 

NASA wybrała cztery misje, których koncepcje będą dalej rozwijane i być może zrealizowane w ramach programu Discovery. To Io – księżyc Jowisza, Tryton – księżyc Neptuna oraz dwie misje na Wenus. Projekty koncentrują się na atrakcyjnych dla nauki obiektach w naszym Układzie Słonecznym, które nie są obecnie badane przez NASA.

Program Discovery

Program Discovery został wdrożony w 1992 roku i ma na celu częste realizowanie misji kosmicznych o wysokich wartościach naukowych po stosunkowo niskich kosztach. Potencjalne cele misji mają dotyczyć Układu Słonecznego i są nadsyłane do NASA przez amerykańskie uniwersytety i instytucje badawcze. Całkowity koszt misji, bez kosztów wyniesienia w przestrzeń i kosztów operacyjnych, musi zamknąć się w kwocie nie przekraczającej 450 milionów dolarów. Droższe misje są realizowane w ramach programu New Frontiers. Z kolei najbardziej skomplikowane, najdroższe i rozłożone na dekady to misje programu Flagship.

- Zaproponowane misje mogą potencjalnie zmienić nasze rozumienie niektórych z najbardziej aktywnych i złożonych światów Układu Słonecznego. Zbadanie któregokolwiek z tych ciał niebieskich pomoże odkryć jego tajemnice oraz to, w jaki sposób i inne, podobne ciała pojawiły się w kosmosie - powiedział Thomas Zurbuchen, zastępca administratora NASA.

Wszystkie cztery propozycje otrzymały po trzy miliony dolarów na dopracowanie koncepcji. Zespoły nad nimi pracujące mają na to dziewięć miesięcy. Po tym czasie mają przedstawić końcową propozycję. Po ocenieniu wszystkich projektów NASA będzie kontynuować opracowywanie maksymalnie dwóch z przedstawionych misji.

Wenus

Dwie z propozycji dotyczą Wenus. Choć mają ten sam cel, to koncentrują się na zupełnie innych badaniach sąsiadującej planety. Misja DAVINCI + (Deep Atmosphere Venus Investigation of Noble gas, Chemistry, Imaging Plus) ma na celu uzyskanie lepszego obrazu gęstej i toksycznej atmosfery Wenus. Uczeni w ramach tego projektu chcą poznać, jak uformowała się i ewoluowała atmosfera Wenus. Chcą także ustalić, czy na bliźniaczej planecie były kiedykolwiek oceany.

Koncepcja zakłada wysłanie pojazdu, który przeleciałby przez gęstą atmosferę Wenus analizując jej skład. Pojazd ostatecznie miałby wylądować na powierzchni planety. Instrumenty naukowe miałyby być zamknięte w specjalnie chronionym przed niegościnnymi warunkami panującymi na Wenus pojemniku. W ramach misji powstałyby także nowe zdjęcia siostrzanej planety. Być może pojawiłyby się instrumenty pozwalające na zbadanie składu skał z powierzchni.

Druga z zaproponowanych misji na Wenus - VERITAS (Venus Emissivity, Radio Science, InSAR, Topography, and Spectroscopy) – ma na celu zmapowanie powierzchni planety, aby określić jej historię geologiczną. Według autorów pomysłu pozwoliłoby to zrozumieć, dlaczego Wenus rozwijała się inaczej niż Ziemia.

Projekt zakłada wysłanie orbitera, który okrążałby planetę i badał ją przy pomocy radaru. W ten sposób powstałyby niezwykle precyzyjne, trójwymiarowe mapy powierzchni niemal całej planety. Uczeni chcieliby również zmapować emisje podczerwieni z powierzchni do mapy geologii Wenus, która jest w dużej mierze nieznana.

Ostatnia kierowana przez NASA misja na Wenus miała miejsce w 1978 roku.

Io

Następna z propozycji to IVO (Io Volcano Observer), której celem jest Io – jeden z księżyców Jowisza. Koncepcja zakłada zbadanie na podstawie tego księżyca, w jaki sposób siły pływowe kształtują tego typu obiekty. Io to najbardziej aktywny wulkanicznie świat w Układzie Słonecznym. Ciepło, które zasila te wulkany, pochodzi z procesów generowanych przez niewiarygodną grawitację Jowisza.

Jak dotąd niewiele wiadomo o tym księżycu Jowisza. Misja zakłada bliskie przeloty nad Io. Dzięki zebranym danym mogłoby udać się ocenić, w jaki sposób generowana jest magma i jak jest wyrzucana na powierzchnię księżyca. Pomysłodawcy mają nadzieję, że wyniki misji mogłyby zrewolucjonizować nasze rozumienie tworzenia się i ewolucji ciał skalistych, a także lodowych światów oceanicznych w naszym Układzie Słonecznym i we Wszechświecie.

Tryton

Ostatnia propozycja dotyczy Trytona – największego księżyca Neptuna. Nazwana została TRIDENT i zakłada zbadanie tego wyjątkowego i aktywnego lodowego księżyca. Misja Voyager 2 wykazała, że na Trytonie zachodzą procesy zmieniające jego powierzchnię. Uczeni wskazują, że księżyc ten ma drugą najmłodszą powierzchnię w całym Układzie Słonecznym.

To kolejny świat, o którym mamy jedynie skąpe informacje. Być może Tryton ma atmosferę, możliwe, że dochodzi tam do erupcji podobnych do tych obserwowanych na Enceladusie czy Europie. Niewykluczone, że ma podpowierzchniowy ocean. Koncepcja zakłada jeden przelot nad Trytonem, w ramach którego powstałaby mapa powierzchni księżyca, a zebrane dane pomogłyby odpowiedzieć na pytania dotyczące aktywnych procesów na jego powierzchni oraz tych dotyczących ewentualnego podpowierzchniowego oceanu.

 

Źródło i fot.: NASA