Dodano: 22 czerwca 2021r.

Lubelscy naukowcy odkryli nowy mechanizm w ludzkim oku. Działa jak żaluzje

Odkrycie nowego mechanizmu regulacyjnego w ludzkim oku, podobnego do działania żaluzji, ogłosił zespół badaczy pod kierunkiem prof. Wiesława Gruszeckiego z UMCS w Lublinie.

Oko

 

Praca przedstawiająca odkrycie mechanizmu „żaluzji molekularnych” w siatkówce oka człowieka ukazała się w czasopiśmie „The Journal of Physical Chemistry” (DOI: 10.1021/acs.jpcb.1c01198). Za jego odkrycie odpowiada międzynarodowy zespół badaczy pracujących pod kierunkiem prof. Wiesława Gruszeckiego z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Żaluzje w oku

Jak podkreślił profesor, w ludzkim oku działa wiele mechanizmów, które zapewniają mu możliwość funkcjonowania zarówno przy bardzo słabym, jak i silnym świetle. Wśród nich wymienił np. zwężanie i rozszerzanie się źrenic, przypominające działanie przesłony fotograficznej. Dodał też, że część mechanizmów nie jest do końca poznana.

- Nam udało się odkryć, iż w oku człowieka funkcjonuje również inny ważny mechanizm działający – można powiedzieć - na zasadzie żaluzji słonecznych – powiedział prof. Gruszecki.

W siatkówce oka przed fotoreceptorami znajduje się warstwa żółta, która zawiera luteinę i zeaksantynę, zwane barwnikami ksantofilowymi. - Te barwniki pełnią rolę filtra, który na trwałe zabezpiecza, aby zbyt dużo światła nie docierało do fotoreceptorów. Okazuje się, że te wewnętrzne "okulary słoneczne" dynamicznie reagują na natężenie światła – wyjaśniał prof. Gruszecki.

Ochrona przed uszkodzeniami

Gdy jest duża intensywność światła, to – podobnie jak żaluzje - barwniki zaczynają się automatycznie "zamykać", blokując napływ światła do fotoreceptorów. Natomiast kiedy jest bardzo mało światła, to barwniki "otwierają się", przepuszczając światło.

Prof. Gruszecki podkreślił, że zaletami tego mechanizmu jest m.in. ochrona siatkówki oka przed fotouszkodzeniami w warunkach silnego oświetlenia i precyzyjne widzenie przy słabszym świetle.

W prace międzynarodowego zespołu badaczy, który dokonał odkrycia, zaangażowani byli również m.in. prof. Robert Rejdak z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie i prof. Jacek Czub z Politechniki Gdańskiej. Zespół stworzono dla realizacji projektu badawczego w programie TEAM Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, współfinansowanym w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój Unii Europejskiej.

 

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl