Wiemy, że na Księżycu znajduje się woda. Misje kosmiczne z ostatnich kilkudziesięciu lat pokazały, że nasz naturalny satelita nie jest tak suchy, jak wcześniej sądzono. Na nowy rezerwuar wody natrafiono analizując próbki z Księżyca zebrane podczas misji Chang'e-5. Chińscy naukowcy znaleźli w nich spore ilości wody uwięzionej w malutkich koralikach ze szkła.
Badacze z Państwa Środka odkryli na Księżycu nieznany dotąd rezerwuar wody. Według analizy próbek zebranych ze Srebrnego Globu przez chińską misję Chang’e 5, maleńkie, szklane paciorki, które powstały w procesie ochładzania stopionego materiału skalnego, powstałego w wyniku uderzeń w powierzchnię Księżyca większych i mniejszych kosmicznych skał, zawierają spore ilości wody.
Co ważne, kuleczki, według obecnej wiedzy, są rozsiane po całym naszym naturalnym satelicie. Dlatego też naukowcy mówią o całkiem sporej ilości wody – nawet do 270 miliardów ton.
Wyniki badań ukazały się na łamach pisma „Nature Geoscience” (DOI: 10.1038/s41561-023-01159-6).
Wskazany przez chińskich uczonych materiał, w których uwięziona jest woda, to nie pierwsze lepsze szkło, ale materiał powstały w wyniku uderzeń mniejszych i większych okruchów skalnych błąkających się w przestrzeni kosmicznej. W ramach misji Chang'e 5 na Ziemię trafiło 1,7 kg próbek z Księżyca. Niektóre z nich zebrano z głębokości nawet metra.
Uderzeniu kawałka skały w powierzchnię Księżyca towarzyszą wysokie temperatury. Powodują one stapianie regolitu (gleby) i powstawanie właśnie takich malutkich, szklanych kulek. W wyniku tego uderzenia jakakolwiek woda obecna w pobliżu oczywiście wyparuje. Zatem skąd tam woda? Najpopularniejsza obecnie teoria głosi, że naładowane atomy wodoru, czyli w praktyce protony, z wiatru słonecznego bombardujące powierzchnię Księżyca spontanicznie reagują z minerałami znajdującymi się w regolicie zawierającymi tlen, w tym ze szklanymi paciorkami. W ten sposób powstaje woda.
Analiza przywiezionych próbek ujawniła, że szklane kulki znajdujące się w księżycowych próbkach są bogate w wodę. Te małe struktury znajdują się wszędzie w księżycowym regolicie i działają jak gąbki wchłaniające ciecz.
- Nasze odkrycia wskazują, że szkło po uderzeniach kosmicznych skał na powierzchni Księżyca i innych ciał nie posiadających powietrza w Układzie Słonecznym, jest zdolne do przechowywania wody pochodzącej z wiatru słonecznego i uwalniania jej w przestrzeń kosmiczną – mówi starszy autor badań prof. Hu Sen z Chińskiej Akademii Nauk.
Znaleziona woda może zostać uwolnione ze swojego szklanego więzienia. Naukowcy twierdzą, że jest łatwa do wydobycia, co jest kolejnym istotnym czynnikiem sugerującym, że te szklane kulki mogą być kluczowymi graczami w dostępności wody dla ewentualnych baz na Księżycu.
Co istotne, szklane kulki z wodą mogą znajdować się nie tylko na Księżycu. Analogiczne procesy mogą być obecne też na innych pozbawionych powietrza obiektach w Układzie Słonecznym.
Źródło: IFLScience, Live Science, fot. NASA
