Dodano: 16 czerwca 2020r.

Urazy stawu kolanowego – leczenie, objawy, rozpoznanie

Staw kolanowy ulega częstym urazom ze względu na swoją lokalizację, złożoną budowę anatomiczną i odpowiedzialną rolę dźwigania ciężaru całego ciała. Kiedy do nich dochodzi, to rzadko są to urazy izolowane i zwykle obejmują kilka struktur wchodzących w skład stawu takich jak: więzadła, torebka stawowa, błona maziowa czy łąkotka.

ból kolana

 

Uszkodzenia więzadeł

W przypadku urazu kolana najczęściej uszkadzany jest aparat więzadłowy. Więzadła to tkanki miękkie, które stanowią najsilniejszą część aparatu torebkowo-więzadłowego kolana i jeśli działająca siła przekracza próg ich wytrzymałości, to dochodzi wtedy do urazu. Stopień uszkodzenia więzadeł zależy od wielkości i czasu działającej siły. Jeżeli uraz zostanie zadany od bocznej strony zgiętego stawu, prowadzi to do zerwania więzadła pobocznego piszczelowego, następnie uszkodzeniu ulega więzadło krzyżowe przednie lub przy większej sile krzyżowe tylne.

Ciężkość uszkodzenia więzadła dzieli się na 3 stopnie, w zależności od rozległości przerwania włókien. W pierwszym pojawia się ból i niewielkie upośledzenie czynności kolana, w drugim staw jest obrzęknięty, obecny jest wylew krwawy i niewielka niestabilność stawu, a w trzecim, gdzie zerwaniu ulega całe więzadło, pojawia się duża niestabilność, masywny obrzęk i wylew krwawy. Leczenie zwykle jest nieoperacyjne i polega na krótkotrwałym unieruchomieniu stawu, stosowaniu leków z grupy NLPZ w postaci tabletek i maści, np. żel chłodzący DIP RILIF, oraz ćwiczeniach wzmacniających mięśnie uda. [1]

Uszkodzenia łąkotek

W obrębie stawu kolanowego znajdują się dwie łąkotki: przyśrodkowa i boczna. Są to elastyczne struktury, które leżą między kością piszczelową i udową, dopasowując powierzchnie stawowe do siebie i umożliwiając ruchy obrotowe w zgiętym kolanie. Do uszkodzenia łąkotek może doprowadzić nie tylko pojedynczy uraz, ale także liczne mikrourazy oraz procesy zwyrodnieniowe. Na uszkodzenie łąkotek wskazują charakterystyczne cechy: zablokowanie ruchomości kolana, wysięk do stawu, uczucie niestabilności kolana, brak pełnego zgięcia i wyprostu oraz wcześniej powtarzające się podobne incydenty. Leczenie uszkodzeń łąkotek w większości jest operacyjne i polega na naprawieniu powstałego uszkodzenia z zachowaniem jak największej części łąkotki. [2]

Uszkodzenia chrząstki stawowej

Urazowe uszkodzenia chrząstki stawowej stają się coraz częstsze w związku z masowym uprawianiem sportu. Do uszkodzenia chrząstki może dojść w wyniku bezpośredniego urazu, co powoduje gwałtowną kompresję chrząstki lub następczo w wyniku podwichnięcia bądź zwichnięcia stawu. Objawy są dosyć charakterystyczne i obejmują: bolesność, słyszalne trzeszczenie w stawie, przeskakiwanie oraz okresowe wysięki i obrzęki stawu. Uszkodzenia chrząstki stawowej należy brać pod uwagę szczególnie podczas bezpośrednich obrażeń bądź zwichnięcia stawu rzepkowo-udowego, stwierdzonej po urazie niestabilności stawu oraz przy objawach uszkodzenia łąkotek. Leczenie zwykle jest nieoperacyjne i opiera się na stosowaniu preparatów stymulujących naprawę i opóźniających zmiany degeneracyjne w chrząstce, takich jak: pochodne glukozaminy, siarczan chondroityny i kwas hialuronowy. Z czasem chrząstka może wymagać interwencji chirurgicznej przy użyciu metod artroskopowych lub przeszczepów kostno-chrzęstnych, które należą do najnowocześniejszych sposobów rekonstrukcyjnych. [3]

 

[1] Coote A., Haslam P., Ortopedia i reumatologia, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2007

[2] Damian Kusz, Kompendium Traumatologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009

[3] Ortopedia i Traumatologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Redakcja Naukowa prof. Dr hab. Med. Tadeusz Sz. Gaździk

 

Źródło: Artykuł partnera, fot. adobestock