Nowe badania wykazały, że rdzenni Amerykanie to nie tylko proste społeczności zbieracko-łowieckie. Byli wśród nich także ludzie posiadający sporą wiedzę inżynieryjną. Pozwoliła im ona na szybkie wybudowanie kompleksu monumentalnych konstrukcji ziemnych niemal cztery tysiące lat temu.
Według nowych ustaleń masywne budowle ziemne odkryte na terenie Poverty Point w północnej Luizjanie (USA) powstały zaledwie w ciągu kilku miesięcy. Oznacza to, że ich twórcy doskonale wiedzieli co robią i posiadali rozległą wiedzę w zakresie inżynierii i budownictwa. Społeczność zamieszkująca tamte tereny zwana jest kulturą z Poverty Point. To jedna z pierwszych cywilizacji odkrytych na terenie dzisiejszego USA. Rdzenni Amerykanie zamieszkiwali ten obszar już ok. 1700 r. p.n.e.
Badania zostały opublikowane w „Southeastern Archaeology” (DOI: 10.1080/0734578X.2021.1958445).
Do dziś centrum Poverty Point jest zdominowane przez ogromny kopiec, który wznosi się ponad 20 metrów nad ziemią. Aby go usypać ludzie musieli przenieść miliony metrów sześciennych ziemi. To nie jest prosty projekt budowlany.
- Jedną z najbardziej niezwykłych rzeczy jest to, że te budowle ziemne wytrzymały ponad 3000 lat bez poważniejszej erozji - mówi archeolog i główny autor badania Tristram Kidder z Washington University.
- Dla porównania współczesne mosty, autostrady i tamy zawodzą z zadziwiającą regularnością. Konstrukcje oparte na nasypach ziemnych są skomplikowane. Dlatego ludzie z kultury Poverty Point byli niesamowitymi inżynierami z bardzo zaawansowaną wiedzą techniczną – podkreśla naukowiec.
Przeprowadzone niedawno badania rzucają nowe światło na tempo, w jakim stawiane były monumentalne budowle. W tym celu naukowcy wykorzystali m.in. datowanie radiowęglowe, pomiary magnetyczne i mikroskopową analizę gleby. Jak się okazało konstrukcje powstawały bardzo szybko, zaledwie w ciągu kilku miesięcy.
Naukowcy przebadali różne warstwy gleby w kopcach i stwierdzili, że nie ma prawie żadnych oznak wietrzenia pomiędzy poszczególnymi poziomami. Oznacza to, że nie były one wystawione na działanie czynników atmosferycznych przez dłuższy czas.
fot. Washington University in St. Louis
I co najważniejsze kopce nadal stoją, mimo stałych i znacznych ilości opadów, które przez tysiące lat napływały znad Zatoki Meksykańskiej. Wygląda na to, że rdzenni Amerykanie użyli sprytnego połączenia różnych rodzajów gleby (w tym gliny, mułu i piasku), aby stworzyć stabilne i wytrzymałe struktury.
- Podobnie jak w przypadku rzymskiego betonu lub podobnych mieszanek znanych z Chin, rdzenni Amerykanie odkryli wyrafinowane sposoby łączenia różnych rodzajów materiałów, które czyniły je praktycznie niezniszczalnymi - przekonuje Kidder. - Jest tam jakaś magia, której nasi współcześni inżynierowie nie byli w stanie rozgryźć – dodaje.
Jak dotąd naukowcy uważali, że ludzie z kultury Poverty Point byli prostymi łowcami i zbieraczami, którzy nie tworzyli skomplikowanych struktur społecznych. Jednak zdaniem Kiddera i jego kolegów do postawienia tak monumentalnych budowli niezbędni byli przywódcy oraz duża liczba robotników.
Ludzie tamtych czasów nie używali nowoczesnych narzędzi, udomowionych zwierząt czy nawet wozów na kółkach. Zagadką pozostaje zatem w jaki sposób wykopano, przetransportowano i usypano tak monumentalne budowle.
Budowle z Poverty Point były zdaniem Kiddera ważnym przystankiem religijnych pielgrzymek. Miejsce zostało opuszczone ok. 3000-3200 lat temu, najprawdopodobniej z powodu zmian klimatycznych i powodzi. Dopiero teraz naukowcy doceniają nie tylko imponujący wygląd konstrukcji, ale też niezwykłe zdolności ich twórców.
- Jako społeczność badawcza nie docenialiśmy tubylców i ich zdolności inżynieryjnych - mówi Kidder.
Źródło: Science Alert, fot. CC BY-SA 4.0/ Wikimedia Commons/ Jennifer R. Trotter
