Wykorzystując dane zebrane przez Obserwatorium Rentgenowskie Chandra i inne teleskopy naukowcy przygotowali wirtualną wycieczką do centrum Drogi Mlecznej. Wizualizacja pozwala widzom kontrolować eksplorację fascynującego środowiska w pobliżu ogromnej czarnej dziury leżącej w centrum naszej galaktyki.
Nasza planeta znajduje się około 26 tysięcy lat świetlnych od centrum Drogi Mlecznej. Choć ludzie nie mogą się tam fizycznie dostać, to naukowcy byli w stanie badać ten region za pomocą potężnych teleskopów, które mogą wykrywać światło w różnych formach, w tym promieniowanie rentgenowskie czy podczerwone.
Wizualizacja opiera się na danych z zakresu podczerwonego pochodzących z Bardo Dużego Teleskopu (Very Large Telescope) należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego i skupia się na 30 masywnych gwiazdach nazywanych gwiazdami Wolfa-Rayeta, które krążą w odległości około 1,5 roku świetlnego od centrum naszej galaktyki. Silne wiatry gazu płynącego z powierzchni tych gwiazd przenoszą niektóre z ich zewnętrznych warstw do przestrzeni międzygwiezdnej.
Gdy gazy te zderzają się z gazami wyrzuconymi z innych gwiazd, tworzą się fale uderzeniowe, które podgrzewają gaz do milionów stopni, co powoduje, że świeci on w promieniach X. Obserwacje centralnych regionów Drogi Mlecznej wykonane za pomocą Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra dostarczyły krytycznych danych na temat temperatury i rozkładu tego gazu.
Rola, jaką spełniają gwiazdy Wolfa-Rayeta w centrum Drogi Mlecznej jest słabo poznana i naukowcy mają nadzieję, na jej lepsze zrozumienie. W szczególności chcieliby się dowiedzieć, w jaki sposób gwiazdy te współdziałają z najbardziej dominującym mieszkańcem centrum galaktyki: supermasywną czarną dziurą znaną jako Sagittarius A* (w skrócie Sgr A*). Obiekt ten ma masę równą około 4 milionom Słońc.
Wizualizacja centrum galaktyki to film 360-stopniowy. Widz na początku zostaje umieszczony w pobliżu Sgr A* i jest w stanie zobaczyć około 25 gwiazd Wolfa-Rayeta (białe, migoczące obiekty) orbitujących wokół Sgr A*, które nieustannie emitują gwiezdne wiatry. Wiatry te zderzają się ze sobą (żółte plamki).
Fot. NASA/CXC/Pontifical Catholic Univ. of Chile /C.Russell et al.
Naukowcy wykorzystali wizualizację do zbadania skutków, jakie Sgr A* wywiera na swoich gwiezdnych sąsiadach. Silna grawitacja czarnej dziury przyciąga do siebie zagęszczony materiał gwiezdny a siły pływowe rozciągają go, gdy zbliża się do Sgr A*. Czarna dziura wpływa również na swoje otoczenie przez okazjonalne rozbłyski, które wyrzucają materię w kierunku przeciwnym i uwalniają część gazów pochodzących z gwiazd Wolfa-Rayeta.
Twórcy filmu zalecają jego oglądanie w goglach VR.
Źródło i fot.: NASA