Badania archeologiczne prowadzone w Albanii przez naukowców z Uniwersytetu Warszawskiego doprowadziły do odkrycia zaginionego przed dwoma tysiącami lat miasta. Starożytna Bassania została najprawdopodobniej zniszczona przez Rzymian na początku naszej ery.
Archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego (UW) od kilku lat prowadzą badania w północno-zachodniej Albanii w pobliżu dzisiejszego miasta Szkodra. To tam dokonano przełomowego odkrycia. Ruiny miasta były przez miejscowych uważane za naturalne ostańce skalne.
Zarówno Szkodra, jak i Bassania to miasta założone przez starożytny lud indoeuropejski Ilirów. O bitwach Rzymian z ostatnim królem Ilirów Gentiosem pisał Liwiusz – rzymski historyk. Królestwo Iliryjskie ostatecznie przestało istnieć w 168 roku p.n.e., kiedy to zostało podbite przez Rzymian i stało się rzymską prowincją.
W maju polscy archeolodzy odkopali bramę oraz część murów Bassanii. Odkopane mury obronne mają szerokość trzech metrów. Zewnętrzne ściany zbudowane są z profilowanych bloków kamiennych a miejsce wewnątrz nich wysypane jest mniejszymi kamieniami oraz ziemią. Odkopane mury dochodzą do dwóch bastionów.
– Konstrukcje obronne były wzniesione z dobrze dopasowanych, olbrzymich bloków kamiennych – powiedział Polskiej Agencji Prasowej kierownik wykopalisk, prof. Piotr Dyczek, dyrektor Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Dyczek dodał, że tego typu konstrukcje są charakterystyczne dla hellenistycznych budowli obronnych. – Wokół Szkodry w ostatnich latach zaczęliśmy poszukiwać osad i twierdz, które stanowiły jej zaplecze ekonomiczne i militarne. Dzięki zastosowaniu różnych metod, w tym nieinwazyjnych, zlokalizowaliśmy relikty olbrzymiego starożytnego miasta – wyjaśnił Dyczek.
Bassania, jak twierdzą archeolodzy, była trzykrotnie większa od Szkodry. Jej potężne mury obejmowały obszar około 20 hektarów. Badacze przy murach znaleźli monety i kawałki naczyń ceramicznych, których wiek datowano na IV-I w. p.n.e.
Ruiny na wzgórzu mogły nie wzbudzić większego zainteresowania ze względu na jego specyficzną budowę geologiczną – tworzą je zlepieńce i piaskowce. – Po wiekach działania erozji, resztki kamiennych konstrukcji majaczące na powierzchni przypominają bardziej naturalną strukturę geologiczną wychodzącą na powierzchnię ziemi, niż wzniesione celowo przez człowieka budowle – opisał naukowiec.
Źródło: PAP – nauka w Polsce