Ledwie usłyszeliśmy o wykiełkowaniu pierwszych roślin na Księżycu, gdy pojawiła się informacja, że eksperyment zakończył się, a księżycowe pędy bawełny zwiędły. Wszystko z powodu nastania na Księżycu nocy, która wiąże się z ekstremalnymi warunkami.
Dwa tygodnie po historycznym lądowaniu misji Chang'e 4 na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca, na naszym naturalnym satelicie zapadła noc. Temperatura na zewnątrz drastycznie spadła i może osiągnąć nawet minus 170 stopni Celsjusza.
Przebywający na powierzchni Srebrnego globu lądownik i łaziki chińskiej misji zostały wprowadzone w tryb uśpienia. Kiełki bawełny znajdowały się w lądowniku w specjalnie stworzonym cylindrze o wymiarach 18 x 16 centymetrów wypełnionym glebą, wodą i powietrzem. Rośliny były utrzymywane przy życiu przez światło słoneczne padające na powierzchnię Księżyca i dostarczane do cylindra światłowodem. Od początku było wiadomo, że nie przetrwają nocy.
Eksperyment prowadzony przez naukowców z Advanced Technology Research Institute na Chongqing University udało się połowicznie. Ze znajdujących się w cylindrze nasion wykiełkowały tylko nasiona bawełny. Nasiona ziemniaków, rzodkiewnika pospolitego, drożdże, poczwarki muszek i jedwabników prawdopodobnie nie przetrwały podróży lub wykończyło je promieniowanie.
Naukowcy mieli nadzieję, że w cylindrze powstanie prosty ekosystem, w którym rośliny dostarczałyby tlen muszkom i jedwabnikom, a te będą żywić się drożdżami i wytwarzać dwutlenek węgla wymagany do fotosyntezy.
Niemniej jednak, krótki rozkwit chińskiego ogródka księżycowego stanowi ważny kamień milowy na drodze do bazy księżycowej. By myśleć o stałej obecności na Księżycu czy na Marsie, ludzie będą musieli uprawiać rośliny na żywność i być może inne materiały, takie jak paliwo i ubrania.
Zdolność do uprawy roślin w kosmosie jest postrzegana jako kluczowa dla długoterminowych misji kosmicznych i tworzenia ludzkich placówek w innych częściach Układu Słonecznego. Wytwarzanie żywności w kosmosie, najlepiej przy pomocą wody pozyskiwanej lokalnie, oznaczałoby, że astronauci mogliby przetrwać znacznie dłużej bez powrotu na Ziemię po zapasy.
Lądownik wraz z łazikiem osiadł w kraterze Von Kármána. Krater jest częścią struktury o nazwie Basen Biegun Południowy - Aitken, jednej z największych znanych struktur uderzeniowych w całym Układzie Słonecznym i najstarszej na Księżycu. Chińska Narodowa Agencja Kosmiczna wysłała na Księżyc osiem instrumentów naukowych do badania struktury i składu mineralnego powierzchni niewidocznej z Ziemi części Srebrnego Globu. Chińska misja wykona także obserwacje głębokiego kosmosu z niewidocznej strony Księżyca, gdzie nie ma spowodowanych działalnością człowieka zakłóceń radiowych. Pomoże to badaczom dowiedzieć się więcej o początkach Układu Słonecznego, a nawet o narodzinach pierwszych gwiazd we Wszechświecie.
Źródło: The Guardian, fot.
