Dodano: 21 września 2021r.

Księżyc ma wpływ na nasz sen. Może go skrócić o 20 minut

Według nowego badania przeprowadzonego przez szwedzkich naukowców z Uniwersytetu w Uppsali, cykle faz Księżyca mają znaczący i wykrywalny wpływ na ludzki sen. Jednak Księżyc bardziej wpływa na sen mężczyzn niż na sen kobiet.

Superksiężyc

 

W nowym badaniu, które, jak twierdzą naukowcy, jest jednym z największych tego typu, zespół uczonych monitorował sen ponad 850 osób w Uppsali w Szwecji, wykorzystując pomiary polisomnograficzne w celu ustalenia czasu zapadnięcia w sen, długości jego trwania i jego jakości.

Pomiary te były prowadzone co noc przez kilka lat. Wśród uczestników eksperymentu były zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Zarejestrowane dane ostatecznie reprezentowały różne etapy faz Księżyca, a badaczy najbardziej interesowała kwestia związku faz naszego naturalnego satelity z jakością snu. Wnioski z badania ukazały się na łamach pisma „Science of the Total Environment” (DOI:10.1016/j.scitotenv.2021.150222).

Czy Księżyc wpływa na sen?

Autorzy tych badań zaznaczają już na wstępie, że wiele poprzednich prac w tym temacie przyniosło sprzeczne wyniki. W niektórych zespoły badawcze doszukiwały się związku między cyklem faz Księżyca a snem, w innych nie. Jak wskazują, istnieje kilka możliwych wyjaśnień tych rozbieżnych wyników, na przykład to, że niektóre badania opierały się na ankietach uczestników, a jak wiadomo, nasze odczucia mogą być dalekie od rzeczywistości. W wielu wcześniejszych badaniach ich autorzy nie kontrolowali i nie uwzględniali wpływu czynników zakłócających sen i jego jakość, jak obturacyjny bezdech senny czy bezsenność, ale też prozaicznych okoliczności jak spanie badanego poza domem w laboratorium w łóżku otoczonym aparaturą pomiarową, co także pozostawia ślad na jakości snu.

Naukowcy z Uniwersytetu w Uppsali starali się uwzględnić wszystkie okoliczności i wyeliminować ograniczenia poprzednich prac. W nowych analizach skorzystali z nagrań snu 492 kobiet i 360 mężczyzn zarejestrowanych w domach uczestników. Badania polisomnograficzne, zastosowane w tych analizach, polegają na rejestrowaniu nocnej aktywności elektrycznej mózgu. Aparatura rejestruje też aktywność mięśni, ruch gałek ocznych czy rytm serca. Rezultaty prac wskazują, że Księżyc ma wykrywalny wpływ na ludzki sen, ale wpływ ten zależny jest od płci.

Mężczyźni śpią krócej

- Odkryliśmy, że mężczyźni, których sen był rejestrowany w nocy w okresie zwiększania się jasności Księżyca, wykazywali gorszą jakość snu i dłużej zajmowało im wybudzenie się w porównaniu z mężczyznami, których sen mierzono w okresie zmniejszania się jasności Księżyca. Natomiast sen kobiet pozostawał w dużej mierze niezmieniony przez Księżyc - mówi Christian Benedict z Uniwersytetu w Uppsali.

Naukowcy wyliczyli, że w okresie między nowiem a pełnią mężczyźni przesypiali średnio o 20 minut mniej. Mieli też gorszą jakość snu, częściej się przebudzali, więcej czasu spędzali w stanie wybudzenia i zaobserwowano też zakłócenia długości faz snu. Kobiety biorące udział w badaniu spały średnio o prawie 12 minut mniej w noce między nowiem a pełnią, jednak jakość i inne parametry snu nie zmieniła się.

Dlaczego tak się dzieje?

Ponieważ są to badania obserwacyjne, nie wskazują na związek przyczynowo skutkowy. - Nasze badanie oczywiście nie może rozstrzygnąć, czy związek snu z fazami Księżyca jest przyczynowy, czy tylko korelacyjny – podkreśla Benedict.

Jednak badania te wskazują, że dzieje się coś, co sprawia, że ​​ludzie śpią inaczej w zależności od fazy Księżyca. Jednym z mechanizmów, dzięki którym nasz naturalny satelita może wpływać na sen, jest światło słoneczne odbite od niego w czasie, gdy ludzie zwykle śpią. Ponadto niedawne badania sugerują, że mózg mężczyzny może być bardziej wrażliwy na światło otoczenia niż mózg kobiet.

„Oprócz światła, na rytmy dobowe kontrolujące czas i jakość snu mają wpływ też inne sygnały, w tym grawitacja… Różnice w przyciąganiu grawitacyjnym Księżyca między nowiem a pełnią mogą przyczyniać się do niektórych z obserwowanych różnic w śnie. Istnieją również potencjalne efekty geomagnetyczne, które mogą być tutaj zaangażowane” - sugerują autorzy w publikacji.



Źródło: Uppsala University