Dodano: 25 lipca 2017r.

Na Księżycu mogą znajdować się ogromne pokłady wody

Korzystając z danych satelitarnych, naukowcy po raz pierwszy wykryli niezwykle bogate pokłady wody zalegające w starożytnych depozytach wulkanicznych na powierzchni Księżyca. Ma to ogromne znaczenie dla każdej przyszłej misji księżycowej.

Powierzchnia Księżyca

 

To nieoczekiwane odkrycie sekretów naszego naturalnego satelity daje naukowcom nowe spojrzenie na to, jak powstał Księżyc i jaka jest jego wewnętrzna struktura.

Przez długi czas myśleliśmy, że Księżyc jest zupełnie suchy. Pierwsze dane przeczące tym poglądom pojawiły się w 2008 roku, kiedy to badacze wykryli śladowe ilości wody w próbkach gruntu przywiezionych na Ziemię przez astronautów z misji Apollo 15 i Apollo 17. W 2009 r. NASA celowo rozbiła sondę LCROSS na biegunie południowym księżyca, odkrywając przy tym mnóstwo cząstek lodu w pyle, który uniósł się po uderzeniu. Te złoża lodu mają miliardy lat. Uwięzione są w trwale zacienionych i bardzo zimnych szczelinach biegunów księżycowych.

Nowe analizy danych satelitarnych dowodzą, że liczne kratery wulkaniczne rozmieszczone na powierzchni Księżyca zawierają wyjątkowo duże ilości uwięzionej tam wody. Odkrycie wody w tych starożytnych osadach, które uważa się za składające się ze szklanych ziaren, powstałych w wyniku erupcji magmy pochodzącej z wnętrza księżyca, podtrzymuje pogląd, że księżycowy płaszcz jest zaskakująco bogaty w wodę.

- Kluczowe pytanie brzmi, czy próbki przywiezione na Ziemię przez misje Apollo reprezentują masowe warunki wnętrza księżyca, czy też stanowią niezwykłe lub anomalne obszary bogate w wodę w suchym płaszczu obiektu. Patrząc na dane orbitalne, możemy zbadać duże złoża piroklastyczne na Księżycu, które nigdy nie były badane przez misje Apollo lub Luna. Fakt, że prawie we wszystkich zaobserwowano sygnatury wody sugeruje, że próbki pobrane przez misje Apollo nie są anomalią. Wielce prawdopodobne jest zatem, że masywne wnętrze Księżyca jest mokre – powiedział kierujący badaniami profesor Ralph Miliken z Uniwersytetu Browna.

Naukowcy określili ilość wody za pomocą spektrometrów mierzących ilość światła odbitego od Księżyca. Dzięki analizie długości takiej odbitej fali można ustalić obecność na powierzchni poszczególnych minerałów i związków chemicznych.

Dzięki danym pochodzącym z pierwszej indyjskiej sondy kosmicznej Chandrayaan-1, naukowcy ustalili, że niektóre z tych osadów wulkanicznych zawierających wodę rozciągają się na tysiące kilometrów kwadratowych. Bogate złoża wody na Srebrnym Globie mogą w przyszłości stać się niezwykle cennym zasobem. Wiodące agencje kosmiczne są w fazie opracowywania planów budowy kosmicznej bazy na powierzchni Księżyca lub na jego orbicie. Baza ma w założeniu spełniać wiele funkcji naukowych, ale ma też być stacją przesiadkową w lotach na Marsa.

 


Źródło: Space.com, Nature Geoscience, fot. Project Apollo Archive / Public Domain