Dodano: 18 stycznia 2017r.

Gigantyczna formacja w atmosferze Wenus

Naukowcy z Rikkyo University w Tokio zaprezentowali zdjęcie gigantycznej struktury przypominającej łuk w atmosferze Wenus. Formacja rozciąga się na obszarze o długości 10 tysięcy kilometrów.

Planeta Wenus


Zdjęcie wykonano dzięki japońskiej sondzie kosmicznej Akatsuki. Na pierwszy rzut oka wygląda, jakby Wenus uśmiechała się do nas. Jednak w rzeczywistości to gigantyczna formacja w gęstej atmosferze „bliźniaczki Ziemi”.

Sonda Akatsuki została wystrzelona w 2010 roku i jej głównym zadaniem jest badanie atmosfery Wenus. Na orbitę planety miała wejść tego samego roku, jednak z powodu awarii ten manewr się nie powiódł. Dopiero po pięcioletniej tułaczce wokół Słońca eksperci z JAXA (Japońska Agencja Kosmiczna) ponowili próbę wejścia na orbitę, która tym razem zakończyła się powodzeniem.

Wenus jest często nazywana „siostrą Ziemi” lub „planetą bliźniaczą”. Jej wielkość jest porównywalna do wielkości Ziemi. Jest najbliższą Ziemi planetą. Posiada bardzo gęstą atmosferę i obraca się wokół własnej osi w przeciwnym kierunku niż większość planet w Układzie Słonecznym.

Zaobserwowana przez instrumenty obrazujące promieniowanie podczerwone sondy Akatsuki formacja rozciąga się na 10 tys. kilometrów w górnych warstwach atmosfery Wenus. Interesujące jest to, że struktura wydawała się stać w miejscu przez kilka dni.

Naukowcy uważają, że zaobserwowane zjawisko to tzw. atmosferyczna fala grawitacyjna (oscylacja wypornościowa w mechanice cieczy) powstała na skutek oscylacji mas gęstej atmosfery Wenus. Fale takie związane są z siłami grawitacji i wyporu. Powstają w różnych sytuacjach, m.in. w miejscu zderzenia prądów wstępujących. Tworzą się też na granicy między poziomymi warstwami atmosfery lub na styku między atmosferą i powierzchnią. Badacze zwracają też uwagę na fakt, że formacja ta może być związana z wenusjańskim pasmem górskim zwanym Aphrodite Terra, który sięga nawet pięciu kilometrów wysokości.

Takie formacje atmosferyczne były już widywane wcześniej, jednak obecna jest największą dotąd zaobserwowaną w Układzie Słonecznym.

Obserwacje poczynione przez japońskich naukowców zostały opublikowane w piśmie „Nature Geoscience”.

 
Źródło: Nature Geoscience